ต้นร้ายกลายรัก

              

"หึ หมอนั่นน่ะเหรอ ต่อให้หล่อ รวย สาวตรึม ขนาดไหนคนอย่างรวีสุดาไม่มีทางสนหรอกย่ะ.. รอชาติหน้าตอนบ่ายๆเถอะ!"

               "โอ้โห... ยายกุ้งเต้นหน้ากะละมังนั่นห่างไกลสเปกผมจะตายไป ถ้าชาตินี้ต้องอยู่กับยัยบ้านั่นไปทั้งชาติผมมีหวังกระอักเลือดตายก่อนแหงๆ"


              สงครามน้ำลายระหว่าง "นัด-ธนัชกร" ลูกคนเล็กแห่งบ้าน "ร่มเย็น" เจ้าของไร่กาแฟที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆของเชียงใหม่ กับ "รวีสุดา" หรือ "เต้น" ลูกสาวคนเล็กของกำนันศักดิ์ มีให้เห็นจนเป็นเรื่องปรกติของคนแถวนี้กันไปหมดแล้ว ไม่ใครก็ใครต้องหาเรื่องเถียงกันให้ลั่นตลาดทุกครั้งไป ตั้งแต่เรื่องเล็กเท่ามด จนถึงเรื่องใหญ่เท่าเรือไทเทนิค
              และเมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้เขาทั้งสองคนต้องกลายเป็นคู่หมั้นกัน โดยที่ครอบครัวของเธอและเขาตกลงกันไว้ตั้งแต่เท้าพวกเขาเล็กเท่าฝาหอย
              เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป สองคนนี้จะอยู่ร่วมชายคาเดียวกันได้หรือไม่?
              ติดตามใน "ต้นร้ายกลายรัก"







ps.(แบบเบาๆ).. จริงๆแล้วนี่ไม่ใช่การขู่บังคับ(เพราะผู้เขียนเองไม่ได้โหดเหมือนพระนางในเรื่อง) แต่เป็นการอ้อนวอนกราบกรานกันมากกว่า สำหรับคอมเม้นท์ของคุณๆ ที่จะสร้างกำลังใจมหาศาลให้เรามีแรงถักทอร้อยเรียงเรื่องราวต่างๆนาๆออกมาให้นักอ่านทุกๆคนได้อ่านกันค่ะ
         แค่เพียงกำลังใจน้อยๆนิดๆหวังว่าคงไม่มากเกินไปนะคะ

ผู้เขียนเองแค่อยากจะเห็นทัศนคติของนักอ่านทุกๆท่านต่อตัวละครที่ผู้เขียนแต่งออกมาเท่านั้นแหล่ะค่ะ ...
จึงอยากให้ท่านเป็นหนึ่งในผู้ร่วมตัดสินความเป็นไปของตัวละครตัวต่อๆไปที่ผู้เขียนจะรังสรรค์ขึ้นมาอีกเรื่อยๆน่ะค่ะ

ยังไงก็ขอบคุณล่วงหน้าที่แวะเข้ามาอ่าน "หัวใจหยุดเต้น" นะคะ
และขอบคุณล่วงหน้าที่คอมเม้นท์เอาไว้ให้ผู้เขียนได้ชื่นใจยามเปิดอ่าน ไม่ว่าจะเป็นคำชม คำไม่ชม ไปยันคำติต่างๆ ก็ยินดีน้อมรับไว้ในอ้อมใจค่ะ (มัดมือชกซะเลย ฮาา)

รักน้อยๆแต่รักกันนานๆนะจ๊ะ จุ๊บ~ <3